ruzie over de vaders

Ik schudde mijn hoofd.
''Niet willen slapen.''
Mompelde ik.
''Niet''
Ik viel in slaap.
Paige zei de spreuk ook op.
''Laat het werken.''

Piper hoopte ook met heel haar hart.
"Ja!"
Noah verscheen voor hun voeten, hij was er erg aan toe en zijn ademhaling was erg licht.
Anton kon zich pltos weer bewegen en gooide de twee Charmed-Ones naar achteren.
Leah bleef bij haar zitten.

Ik lag nog te slapen.
''Noah''
Mompelde ik.
Paige orbte Piper en zich weer terug op de plek en orbte snel met Noah weg.
''We hebben hem gevonden.''
Paige begon hem te helen.

Piper keek bezorgd.
"Kotm het in orde?"
Leah kwam eraan gelopen.
"Zijn jullie er weer?" Ze zag Noah.
"Gelukkig!"
Noah was nog bewusteloos
Anton schemerde binnen naast de bank, tilde Elisa op en schemerde daarna grijnzend met haar weg.

Ik merkte het niet.
''Noah''
Mompelde ik zachtjes.
Paige merkte het niet want ze was druk met Noah.
''Leah kun je helpen''
Ze begon vermoeid te worden.
''Hij is heel erg gewond.''

Piper gaf een gil van schrik.
"Hij heeft Elisa!"
Leah knielde bij paige en begon Noah te helen.
"Het lukt me wel, Paige, rust jij maar even uit!" zei ze vriendelijk tegen haar protégé.
Piper raakte in paniek.
"wat nu?"
Anton legde Elisa op de bank.

Ik begon wakker te worden.
''Huh""'
Zei ik verbaast.
Paige schudde haar hoofd.
''Samen lukt het beter''
Zei ze toen.
'"We gaan haar zo halen''

Leah keek onzeker.
"Goed dan!" zei ze. Ze bleef helen.
Noah begon bijte komen.
"Elisa?"
Piper begon te ijsberen.
"Snel!"
Anton grijnsde.
"Hey"

Ik sprong op.
''Blijf bij mij uit de buurt'
Zei ik toen.
Paige wou niet laten merken hoe vermoeid ze was.
''Noah gelukkig''
Zei ze toen.
''We gaan Elisa zo halen''

Piper schudde haar hoofd.
"Leah en ik gaan haar dadelijk halen, jullie twee blijven hier!" zei ze vriendelijk tegen haar.
"Gaan we, Leah?"
Leah knikte en nam haar hand vast. Ze wile wegorben.
Anton grijnsde.
"WAarom? "

Ik keek hem aan.
''Wat wil je van mij?''
Vroeg ik bang.
''Laat me toch gaan''
Paige keek ze aan.
''Ik wil helpen''
Zei ze nors.

Piper keek naar haar zusje.
"Volgende keer, sis!"
Leah orbde weg.
Noah keek verward om zich heen.
"WAar is Elisa?"
Antons ogen flikkerden.
"Ik wil jou gewoon"

Ik keek hem aan.
''Waarom?''
Vroeg ik toen.
Paige keek naar hem.
''rustig maar''
Ze was boos dat ze niet mocht helpen.
''Het komt goed''

Noah keek haar aan.
"Maar waar is ze?" voreg hij zwakjes
"Is ze in orde?"
Anton haalde zijn shcouders op".
Dat weet ik niet!"
Piper blies hem op.
"Zo!"

Ik bleef uit de buurt.
''Tante Piper''
Ik zag dat Aaron weer zichzelf werd.
''Onee''
Paige keek hem aan maar wou het niet zeggen.
''Rust maar wat''
Zei ze toen.

Piper wist dat hij weer zichzelf zou worden, maar trok Elisa nog snel naar zich toe en draaide zich om naar LEah.
"Snel, orb ons hier weg!"
Anton gooide Leah tegen de mmuur.
Piper vloekte en rende naar har toe.
Noah keek bang.
"Waar is ze?! Ik moet het weten anders kan ik niet rusten!"

Ik draaide me om.
''Laat hun met rust'''
Zei ik toen.
Paige keek hem aan.
''Ze is bij de demon die jou had''
Zei ze toen maar.
''Piper en Leah zijn bij haar.''

Noah schoot meteen overeind.
"Kan je me erheen orben?" vroeg hij en keek haar bijna smekend aan.
"Ik moet haar helpen!"
Anton keek Elisa aan.
"En geef me eens één goede reden waarmo ik dat zou doen!" zei hij toen tegen haar.
Piper keek naar Elisa.
"KOm snel!"

Ik keek hem aan.
''dit is iets tussen jou en mij''
Zei ik toen.
Paige keek Noah aan.
''Noah nee''
Zei ze toen.
''Je moet rusten''

Anton lachte.
"Nee hoor!" zei hij tegen haar.
"Helemaal niet!"
Piper keek bang naar Elisa.
"Kom nu, elisa!"
Noah keek haar bang aan.
"Maar Elisa"

Ik keek hem aan.
''Als ik hier blijf laat je dan hun met rust?''"
Vroeg ik toen.
''Want dan blijf ik''
Paige keek hem aan.
''Piper en Leah helpen''
Zei ze toen.

Piper sprong op."
Reken daar maar niet op!" Ze liep naar haar nichtje en wilde haar bij haar arm nemen waarna ze streng wilde zeggen mee naar huis te komen
Anton slingerde haar naar achteren.
"Afgesproken, Elisabeth!"
Noah keek verdrietig."
Goed dan"

Ik knikte en keek om.
''Ga''
Zei ik toen tegen ze.
''Ik red me wel'"
Zei ik verdrietig.

Piper sprong op en schudde wild haar hoofd.
"Nooit, Elisabeth!" zei ze. Ze begon een beetje in paniek te raken toen ze besefte dat het waarschijnlijk niet zou lukken. Meteen liep ze op haar af en ohmelsde haar. "Je moet je niet opofferen!" zei ze.
"We redden het wel!"
Anton keek woedend.
"Stuur haar weg, Elisa"

Ik keek haar aan.
''Ik moet wel''
Zei ik toen.
''Alsjeblieft''
Smeekte ik haast.
''Ik breng jullie anders alleen maar in de problemen''
Ik keek naar de grond.