een fijne eerste verjaardag Nico en Hendrik

Nicolaas knikte en had zijn moeders hand vast. Ze kwamen voorbij het toilet waar Kim en Haley waren.
Kim werd bleek.
"Wat? Weet tante An dat je haar dochter bent?" riep ze uit, een beetje te luid waardoor het in de gang zeker hoorbaar was. "Maar wat als ze dan tegen mijn moeder gaat zeggen dat Nick en ik haar kinderen zijn? Ze gaat het echt niet kunnen verzwijgen ! Ze zijn beste vriendinnen ! Dan kunnen we het wel vergeten om de toekomst beter te maken !" Ze dacht er helemaal niet bij na dat het kon zijn dat er iemand was die hen kon horen.
Maria keek haar moeder grijnzend aan.
"Waalom?"

Ik schrok heel erg.
''Wat'''
Zei ik en bleef verbaast staan.
Haley schudde haar hoofd.
''Dat weet ze niet''
Zei ze tegen Kim.
''Mama vind dat niet leuk''
Zei Paige tegen maria.

Nicolaas bleef verbaasd staan.
"Wat mama?" vroeg hij en begreep erniets van.
Kim zweeg.
"Hoorde jij dat ook?" vroeg ze onzeker.
Maria zuchtte.
"Maal Malia wel !" Ze trok een pruillipje.
Ik at zwijgend en in gedachten verzonekn verder.

Ik deed de deur van de wc open. Ik keek Kim aan.
''Ben je mijn dochter''
Vroeg ik onzeker.
Ik bleef haar verbaast aankijken.
haley schrok erg van Elisa.
Paige keek An aan.
''An gaat het wel met je'''
Vroeg ze aan An.

Kim werd vuurrood.
"Ja... ik bedoel nee... ik ..." Haar ogen vulden zich met tranen. Al die tijd had ze zich zo sterk mogelijk gehouden, maar nu leek ze in te storten.
Ik keek mijn moeder aan en opende mijn mond om te antwoorden, maar bedacht me toen. Ik keek even vlug naar Scott en knikte toen naar mijn moeder.
"Denk het wel", mompelde ik. OPnieuw probeerde ik te bedenken waarom ze hierheen zouden zijn gekomen en de ene versie van de toekomst was nog erger dan de volgende die ik bedacht. Mijn ogen vulden zich met tranen en ik stond op en rende naar de keuke ntoe. Daar liet ik me op een stoel vallen. Ik haatte het dat ik niemand kon vertellen dat het mijn kinderen waren en ik kon ook met niemand praten over hoe erg de toekomst wel niet zou zijn. Dus had ik ook niemand om me gerust te stellen.

Ik keek hun aan.
''Mira laat ons even alleen''
Zei ik tegen haar.
''En wil Nico meenemen.''
Ik gaf Nico aan haar.
Haley liep weg.
Scott stond op en rende An achterna.

NIcolaas keek om naar zijn moeder en vond het normaal niet fijn om met vreemden mee te gaan, maar op één of andere leek zij hem wel vertrouwd. Nieuwsgierig keek hij haar aan.
"Ik Nico zijn !" vertelde hij haar.
Kim keek haar moederonzeker aan en wilde toen achter Haley aanlopen omdat ze ging zin had om over alles te praten.
Maria keek haar moeder aan.
"Wat is?" Ze wees Scott achterna.
In de keuken leunde ik met gesloten ogen tegen de muur aan en probeerde terug een beetje kalm te worden.

Ik hield Kim tegen.
''Nu eerlijk''
Zei ik tegen haar.
''Ben je me dochter''
Ik keek haar aan.
Paige stond op en liep richting de keuken.
Scott keek naar An.
''Mam gaat het''

Kim besefte dat het niet veel uitmaakte als ze loog omdat zehaar toch vroeger of later door zou hebben. Langzaam knikte ze en sloeg verslagen haar blik neer.
"Ja, mama", antwoordde ze.
Ik opende een beetje geschrokken mijn ogen en keek Scott aan. Ik wilde knikken of mijn hoofd schudden, maar omdat ik geen keuze kon maken tussen de twee, haalde ik mijn schouders op.
"Ik weet niet, het is gewoon allemaal een beetje veel ineens denk ik !" zei ik onzeker en keek hem in zijn ogen aan.
"Waarom zijn jullie uit de toekomst gekomen?"

Ik keek haar verbaast aan.
Ik viel plots flauw.
Het was me even teveel.
Scott keek naar de grond.
''Sorry'' Zei hij.
Hij keek An aan.
''Ik mag dat niet zeggen''

Kim begon te gillen.
"Help !" gilde ze. "Ma--- Elisa is flauw gevallen !" Ze liet zich op haar knieën bij haar moeder vallen en probeerde haar wakker te maken.
Nick had zijn zusje horen roepen en was rechtgesprongen, zijn stoel kletterde op de grond terwijl hij naar zijn moeder toerende.
NIcolaas porde met zijn vinger tegen Haley's schouder.
"wie jij zijn?"
Een deel van mij wilde boos worden, maar een ander deel werd vertederd door Scott en ik glimlachte.
"Geeft niet, lieverd, !" Ik knuffelde hem evne. "Zolang je maar weet dat je bij me terecht kan ! Ik ben toch je moeder voor iets ! Al ben ik hier nog niet echt je moeder", zei ik verward.

Ik kwam langzaam aan bij.
''Au me hoofd.''
Zei ik.
''Wat is er gebeurt''
Ik keek Kim aan.
Paige hoorde wat An zei.
''An''
Haley keek Nico aan.
''Ik heet Mira''

Kim hield haar hand over haar moeders hoofd in de hoop dat ze haar kon helen. Ze had namelijk pas geleden ontdekt dat ze die kracht bezat.
Chris kwam een paar ogenblikken na Nick aangelopen en begon Elisa te helen.
"Wat is er gebeurd?" vroeg hij bezorgd.
Geschrokken keek ik op en zag mijn moeder. Ik liep naar haar toe en deed snel de deur achter haar dicht zodat er niemand anders hun gesprek zou kunnen opvangen.
Nicolaas dacht na.
"Nico Nicolaas mooiel vinden Mila !"

Ik ging zitten.
''Waarom doet me hoofd nog pijn''
Ik greep even naar me hoofd omdat ik duizelig werd.
Paige keek An aan.
''An wat is er aan de hand.''
Vroeg ze toen.
Haley moest een beetje lachen.

Kim keek haar in paniek aan.
"Ik weet het niet !" zei ze bezorgd.
Piper kwam eraan gelopen en versnelde haar pas toen ze Elisa op de grond zag liggen.
"Wat is er gebeurd?"
Nicolaas keek haar blij aan.
"Nico leuk vinden !"
Ik keek haar onzeker aan.
"Wat denk je dat er aan de hand is?"

Ik keek me tante.
''Ik viel flauw''
Zei ik tegen haar.
Ik wou gaan staan.
haley glimlachte naar hem.
''Ok''
Paige haalde haar schouders op.
''Waarom zei je tegen hem dat je zijn moeder bent''

Piper hielp haar overeind.
"Voorzichtig zijn !" zei ze en hield Elisa voor de zekerheid nog even vast toen ze recht gestaan was.
Nicolaas wees naar de keuken.
"Nico willen koekje ! Jij koekje geven?"
Maria zat op haar moeders stoel te pruilen.
Ik werd rood.
"Omdat... ik aan het grappen was? Ik bedoelde gewoon... nu hij een tijdje bij mij komt logeren... dat ik hem zou behandelen alsof ik zijn moeder was !" loog ik.

Ik stond eindelijk.
''Wow alles draait''
Zei ik tegen hem.
Haley knikte.
''Ok dan maar''
Ze liep naar de keuken.
paige keek An aan.
''Ik geloof je niet''

Piper keek bezorgd naar haar nichtje en bleef haar goed vasthouden.
"Chris !" zei ze dwingend en hij ondersteunde haar aan de andere kant. "We brengen haar naar de woonkamer !" vervolgde ze. "Je kan best even gaan zitten !" zei ze toien vriendelijk tegen Elisabeth.
"Sorry, Jack !" zei ik en keek hem even aan. Daarna keek ik weer naar mijn moeder.
"Hij en Mira blijken mijn kinderen te zijn !" zei ik en kon niet voorkomen dat mijn gezicht straalde van trots. "Ze komen uit de toekomst..."
Nicolaas keek blij en toen hij de keuken binnen kwam, zag hij dat Haley's buik wel een beetje dik was. Hij wees ernaar.
"Daal baby zitten?" vroeg hij haar toen.
Ik hoorde Nicolaas en draaide me om. Toen ik zag tegen wie hij het had, werd ik lijkbleek.

Ik keek haar aan.
''Ok''
Ik liet me begeleiden.
Paige keek an verbaast aan.
''Je kinderen uit de toekomst''
Haley schrok heel erg.
''Euhhhh ik euuhh''

Kim en Nick liepen achter hen aan.
Piper liet Elisa gaan zitten en ging toen naast haar zitten.
Cath kwam eraan gerend.
"Wat zijn?" Bezorgd bleef ze naar haar zus kijken.
"Zal ik wat water voor je halen?" vroeg Piper.
Ik staarde Haley aan en had door haar reactie door dat Nicolaas gelijk had. Het werd weer zwart voor mijn ogen en ik viel terug flauw.

Ik sloot me ogen.
''Me hoofd''
Zei ik zachtjes.
Ik knikte toen.
''' Ja mag wel''
Zei ik tegen Piper.
Haley zette Nico neer en was bang dat haar moeder heel boos zou worden als ze bij was gekomen.

Piper wisselde even een bezorgde blik met Chris.
Kim ving hem op en raakte in paniek.
"Hoe komt het dat ze nog pijn heeft?"
Cath keek bezorgd.
Nicolaas bleef dicht bij Haley.
Ik kwam weer bij.
"Verdomme !" vloekte ik en ging recht zitten. "Waarom kan ik nou niet gewoon groot nieuws ontvangen zonder flauw te vallen?"

Ik hoorde Kim.
''Het komt wel goed''
Zei ik.
''Het komt goed''
Zei ik nog een keer maar viel toen weer flauw.
Haley bleef bang naar haar moeder kijken.
''Ik euuhh''
Ze wist niet wat ze moest zeggen.
Scott bleef Haley verbaast aankijken

Kim wilde haar moeder erg graag geloven, maar toen ze opnieuw flauwviel, begon ze te gillen.
Noah kwam eraan gelopen en was in paniek.
Piper was opgesprongen
"We moeten haar naar een dokter brengen !"
"Een beetje hulp hier !" vroeg ik nors en probeerde dan maar zelf recht te staan. Het lukte en ik keek even naar Scott.
"Jack, zou je met Nicolaas naar de woonkamer willen gaan?" vroeg ik.