Een zomer in Hastings

Hij vloekte nog steeds.
Ik bleef achter hen aan rennen.
"Dit komt niet goed!"

Alex bleef rennen.
"Denk het ook niet", jammerde ze.
Jack rende mee.
Fred zag mij en Hermlien.
"Daar!"
Ik zag Harry en rende naar hem toe.
Lucius keek vrolijk toe.
wat zou het leuk zijn als hij haar iets aandoet! Dat verdient ze!

Sharon leunde tegen de muur achter een gordijn om kort op adem te komen.
Nick raakte in paniek.
"Waar is ze?"
Ginny keek rond en rende verder.
"Ginny, kom terug!" zei Nick. Mopperend liep GInny met tegenzin terug; ze wilde niet alleen verder gaan en de pineut zijn.
Hermelien haalde opgelucht adem en begon toen te stressen.
"Harry, Sharon rende net weg met een deel van groep achter haar aan. Ik denk dat we hun moeten volgen voordat we ze weer kwijt zijn en uitzoeken wat er aan de hand is!"

Voldemort keek Lisette doordringend aan. Plotseling deed hij iets onverwachts: hij liet rustig zijn toverstok zakken en enkel de stoel werd onder Lisette uit getrokken door een onrustige Nagini.
"Berg haar op. Waag het niet haar kwijt te raken. Ik kom spoedig terug," sprak hij en verdween. Nagini bleef wakend rondsissen.

Onderworpen aan de wetten van de zwaartekracht val ik pardoes achterover en op mijn rug. Ik mopper wat en probeer overeind te krabbelen, wat nogal lastig is als je vastgebonden zit.
Ver*piep*, godver*piep*, kl*piep*! denk ik, nogal bozig en zend Malfidus en Bellatrix een flinke boze blik die duidelijk zegt: DURF in de buurt te komen en ik bijt je neus eraf!

Hij vloekte nog steeds.
Ik keek rond.
"Misschien is ze daar Nick"
Ik wees naar ergens.
"Ik hoop dat ze daar is."

Lucius knikte.
"OK!" Hij zou haar enorm goed bewaken, gewoon bij haar blivjen want als hij haar kwijt zou raken... dan zou hij waarschijnlijjk nog meer kwijt raken... Hij keek even naar Draco en bracht oten Lisette weg.
Ik omhelsde Harry.
Fred gromde.
"Gelukkig hebben we jullie al gevonden!" HIj keek omzic hheen. "Heb je Leen gezien? is ze in orde?"
Alex keek onzeker naar Nick.
"Ze kan toch niet ver zijn?"

Sharon keek door het raam naar buiten. Fijne vakantie... Zou Lis in orde zijn? Harry? De tweeling? Alle anderen?
Ginny mopperde.
"Sharon!" riep ze.
Nick deed zijn hand voor haar mond. "Ben je gestoord?" merkte hij op.
Hermelien knikte.
"Bij het groepje dat achter Sharon aan zit. Zullen we...?" Ze zag een tweetal dooddoeners aan komen lopen. Ze vuurde een ontwapeningsspreuk op ze af, maar deze blokkeerden ze. "Rennen!"

Draco had zich nauwelijks bewogen zolang de Heer der Duister aanwezig was, maar nu deze weg was, stond hij op en wilde hij zich uit de voeten maken. Hij hoopte vurig dat zijn vader of zijn tante hem niet terug zou roepen.

''Ik verveel me,'' meld ik aan Malfidus senior zodra we ergens zijn waar ie me misschien kan 'opbergen'. Wat ben ik, een oud speeltje? Maar goed, aangezien ik technisch gezien die gedachtebubbel van die gast niet kon volgen, kon ik dat niet weten.
''...Zullen we verstoppertje spelen? Jij bent 'm!''

Ik bleef door rennen.
Harry keek hun aan.
''Is Shar weg''
Hij begon te rennen.
''Ik moet haar vinden''

Lucius gromde.
"Houd je kop!" Hij duwde haar op de grond neer in de cel.
Jack rende ook door.
Alex zuchtte opgelucht.
Ron rende met Harry mee.
"Gelukkig ben je in orde!"
Ik had Harry net losgelaten want anders had hij me omver gelopen. V erbaasd keek ik hem na en vergat even de dooddoners.

''Ik hou m'n kop toch ook?'' vraag ik grijnzend na een 'oef' van het landen op de grond. ''Ik ben Haast Onthoofde Henk niet, weet je! ...Zeg, krijg ik niks om mee op de tralies te tikken? Hoef ik me niet te vervelen, kan ik een mooi muziekje spelen. Want een verveelde ikke, dat wil je niet, hoor. Da's een babbelzieke kletskouserige irritanterd.''
Ik grijns vrolijk.

Sharon keek verbaasd uit het raam en zag een groep Dooddoeners bij elkaar komen.
Wat zijn die van plan?
Ze zocht een manier om door het raam te klimmen.
Ginny trok de hand voor haar mond weg en gromde er flink op los.
"Heb je dan een beter plan? Zij is nu in haar eentje, wij met een groep!"
Nick zweeg. Hij wilde Sharon ook graag vinden, maar er waren nog genoeg andere punten waar ze rekening mee moesten houden... hoe lastig dat ook voor hem was.
Hermelien trok haar zusje mee en keek continu om naar wat de Dooddoeners uithaalden. Ze slingerde een paar spreuken op ze af in een poging ze te doen afdwalen en afleiden.

Draco was blij dat hij niet teruggeroepen werd en ging naar de badkamer om de schade aan zijn gezicht te bekijken.

Ik keek Nick en Ginny aan.
"Laten we gewoon stil zijn en haar zoeken. Zoals we nu bezig zijn werken we alleen onszelf in de problemen en zullen we haar nooit vinden."
George was nog steeds aan het lopen.

Ik keek rond.
''Waar zijn we toch?''
Harry bleef doorrennen en Sharon zoeken

Ik herstelde me en rende verder. Ik keek om en stuurde ook allerlei spreuken op de dooddoeners af.
Jack vloekte.
"Ik heb er geen idee vna! Anders moeten we ons verstoppen en wachten tot iedereen weg is? dan kunnen we de schade gaan opnemen..."
Alex keek ozneker rond.
Ron botste bijna tegen Ginny op.
"Hier ben je!"
Lucius keek woedend naar Lisette.
"Ik kan er ook voor zorgen dat je je mond houdt hoor!"

''...Liever niet,'' glimlach ik zwakjes. ''Kun je niet ergens anders naartoe gaan ofzo? Ik amuseer me wel in m'n uppie en dan heb je ook geen last van me!''
En dan kan ik kijken of ik mijn Houdini-kunsten nog onder de knie heb...

Sharon slaagde erin het raam open te krijgen en klom het dak op. Voorzichtig bewoog ze over de dakpannen heen en wat ongemakkelijk verborg ze zich op het juiste plekje. Ze bestudeerde de Dooddoeners waar steeds meer van tevoorschijn kwamen.
Het lijkt wel of ze zich verzamelen... Hé, ik zie SNeep niet!
Ginny keek mopperend om en zag toen Ron en Harry.
"Hé, Harry!" zei ze vrolijk, blij dat ze even op een ander onderwerp over konden stappen en bijna compleet waren. Bijna. Ze keek mopperend naar haar broer. "Kop dicht, Ron."
Hermelien was gauw uitgeput van het zonet nog rennen en was blij zodra ze zich bij de anderen gevoegd hadden.
Nick keek om toen hij Harry's naam hoorde vallen en zag tot zijn teleurstelling dat Sharon niet bij hem was. Ze had hem dus nog niet gevonden. Hij schudde zijn hoofd, pijnzend, en verliet het groepje om verder te zoeken naar Sharon.
Waar is ze toch? dacht hij tijdens het rennen.

Draco bekeek de schade aan zijn gezicht voor de spiegel.

Lucius schudde zijn hoofd.
"Nee, ik blijf mmoi hier! Ik laat je niet nog een keer ontsnappen! Jouw vervelendheid is niets vergeleken bij wat je vader met me doet als... als i kje laat ontsnappen..."
Ik bleef wat onzeker bij Hermelien staan en keek rond.
Een dooddoener zag Sneep. Hij liep naar hent oe. Hij lachte , maar zorgde toen dat de spreuk ongedaan gemaakt werd.

Ik kijk lichtelijk beledigd naar Malfidus senoir.
''Hoezo láát ontsnappen? Ik ben slim! Als ik ontsnap, dan ontsnap ik zelf! Daar kan niemand jou toch van beschuldigen? Je bent van jezelf toch al een sukkel, daar kan je niks aan doen, dat ligt aan de inteelt - eh, dat was niet persoonlijk bedoeld.''
Ik glimlach onschuldig naar mijn persoonlijke bewaker.

Ik keek de anderen aan.
"Gelukkig we zijn bijna compleet. Laten we nu verder naar Sharon zoeken."
Ik liep verder.
Sneep vloekte luidop en liep door het gebouw.

Ik knikte toen.
''Ja goed idee''
Harry knikte.

Ik bleef maar dicht bij Hermelien.
Ron keek rond.
"WAar zou ze zijn?"
jack bleef rennen.
Lucius zuchtte.
"Zwijg gewoon... als je dat kan!"
Alex keek rond.
"Ze kan overal zijn..."
Fred omhelsde Leen.
"Ben je in orde?"

''Wat zou dan het nut geweest zijn om mij te leren praten?'' mompel ik. ''Als ik toch alleen maar mijn kop moet houden. Da's toch onlogisch? ...Heb je niet iets te lezen voor me? Dan houdt ik m'n mond wel. Wel een fantasie-boek, hè? Ik lees al genoeg leerboeken op school!''

Ik knuffelde hem terug.
"Ja ik ben in orde. En jij?"
Sneep liep nog steeds door het huis.

Lucius slaakte een kreet van woede.
"ZWIJG GWOON!"
Fred glimlachte.
"Ik ook! Ik heb HArry daar gered!" Hij wees naar hem.