Witte Kerst

Sharon boeide het niet hoe ze terug gekomen waren, ze begon zich weer zorgen te maken om haar broer.
"Reepicheep, is Caspian in orde?" vroeg ze bezorgd.
Peter haalde zijn schouders op.
"Een tunnel naar Narnia... De energie was voelbaar en Sharon had een slecht gevoel betreft Caspian en Narnia - alles is toch wel in orde?"

edmund hield zijn adem in terwijl hij wachtte op het antwoord van het kleine diertje.
LAat alles in ord zijn ! Hij wendde zijn blik af van hem en liet zijn blik langs de omgeving glijden.

Ik bekeek van alles.
''Wat is het mooi hier''
Zei ik vrolijk.
Susan luisterde toen Sharon vroeg of Caspian in orde was

Hij keek Sharon aan.
"Met Caspian zelf is alles in orde..."
Hij zuchtte.
"Maar met Narnia zelf niet. We zitten met opstandelingen..."

Peter keek geschrokken naar Reepicheep.
"Wat is het nu weer? Telmarijnen, de Heks, opstandige Narniërs of iets nieuws?"
Hij voelde een nieuw avontuur opkomen en kon niet wachtten tot hij zijn eigen zwaard weer in zijn handen had.
Sharon slaakte een zucht van opluchting.
"Caspian is in orde," fluisterde ze tegen zichzelf. Ze had zich zoveel zorgen om hem gemaakt... en hij leefde dus nog! Dus ze waren niet ineens honderden jaren later in Narnia dat zij in feite allang dood had moeten zijn.
Bezorgd keek ze naar Reepicheep.
"Kun je ons naar het kasteel brengen?"

Hij keek Peter aan.
"Dat zal je wel merken."
Daarna knikte hij naar Sharon.
"Natuurlijk"
Hij draaide zich om en vertrok.
"Volg maar."

''Waarom moet er toch altijd wat aan de hand zijn in Narnia als wij komen?'' fluisterde Lucy tegen Edmund en ging toen snel achter Reepicheep aan om naast hem te kunnen lopen.
''Hallo Reepicheep,'' zei ze. ''Hoe gaat het met je patrouille-muizen?''
Ze probeerde de grimmige sfeer van het groepje weg te houden.

Sharon ging aan de andere kant van Reepicheep lopen.
"We zijn toch niet te lang weg geweest, hoop ik?" vroeg ze twijfelend. Ze zou het bizar vinden om dadelijk haar broer als een oude man te moeten zien terwijl zij slechts enkele maanden ouder was...
Peter keek zorgelijk naar de anderen en volgde tenslotte Sharon en Reepicheep.

Hij keek Lucy aan.
"Oh het gaat goed met de patrouille muizen."
Daarna keek hij Sharon aan.
"Jullie zijn 2 jaar weggeweest..."

Sharon keek bedenkelijk en haalde haar schouders op.
Twee jaar? Hmm, daar kan ik mee leven...
Ze was meteen een stuk beter in haar vel nu ze wist dat Caspian zelf in orde was en zij zou samen met de rest ervoor zorgen dat Narnia ook weer prima was binnenkort!
Peter speelde wat met de stok tijdens het lopen ter vermaak.

''Mooi zo,'' zei Lucy tevreden. Toen ze hoorde dat ze maar twee jaar waren weggeweest boog ze zich ietwat naar Reepicheep toe.
''En wat hebben we allemaal gemist?''