Ik keek Jack aan. ''Ik kan ook niet leven zonder jou'' Ik kuste hem met veel liefde. Harry knikte. ''Zolang het met jou goed gaat, dan gaat het met mij ook goed'' Hij bleef haar bezorgt aankijken. ''Weet je zeker dat het gaat.''
Jack bleef Elisa kussen. Daarna keek hij vrolijk aan. "Jammer dat we niet in dezelfde afdeling zitten !" IK keek Harry aan en bleef staan toen we bovenaan de trap stonden. Vermoeid legde ik mijn hoofd tegen zijn schouders aan. "Ik wil niet elke avond bij Omber doorbrengen !" zei ik zachtjes en begon te snikken. HEt werd me even allemaal teveel. "Ik wil het niet !" huilde ik.
Ik kuste Jack. ''Ja dat vind ik ook erg jammer'' Zei ik hem. Harry keek An bezorgt aan. ''Anders moeten we dit aan Perkamentus vertellen.'' Zei Harry. ''Dit mag ze niet maken'' Harry was erg bezorgt. ''Moet ik je naar de leerlingen kamer tillen.''
Jack glimlachte. "Gelukkig kunnen we nu een weekendje samen doorbrengen !" zei hij opgewekt en begon haar in haar nek te kussen. Ik schudde mijn hoofd. "We laten haar niet winnen ! Als we het zeggen dan wordt ze waarschijnlijk ook nog veel bozer en ik denk dat ze alles gedaan gaat krijgen !" Ik deed enkele stappen naar voren. "Ik denk wel dat het lukt !" zei ik en begon langzaam in de richting van de leerlingenkamer te lopen.
Ik genoot heel erg. ''Hmm ga door'' Ik had me ogen gesloten. Harry zag dat het moeizaam ging. ''TOch help ik je.''' Hij liep naar An en tilde haar op. ''Alsjebliefd madam.''
Jack bleef Elisa in haar nek kussen. "Ik hou van je !" "Dankje !" zei ik vrolijk tegen harry en sloeg mijn armen rond zijn nek. Ik keek hem aan. "Je bent een schat !" zei ik vrolijk. IK geeuwde en legde mijn hoofd tegen zijn borst aan. Ik probeerde niet in slaap te vallen. "Pikt jouw hand ook ?" vroeg ik onzeker en keek Harry aan. Ik geeuwde. "Stomme Omber !"
Jack begon haar te zoenen en wilde haar niet meer loslaten. "Ik wil hier voor altijd blijven !" Ik zag dat we bijna bij het portretgat waren. "Ik ben wel blij dat wij samen straf hebben !" zei ik toen. "Je mag me nu wel neer zetten !" zei ik met een glimlach. "Ik wil je niet teveel tot last zijn !" zei ik en keek hem aan. Ik gaf hem een zoen. "Ik hou van je !"
Ik kuste Jack terug. ''Ik wou ook dat we hier konden blijven'' Zei ik gelukkig. ''Jij maakt me gelukkig.'' Harry zette An neer. ''Ja zou het niet aankunnen als jij alleen dat bij haar moest doen.'' Zei Harry en kuste haar terug
Jack glimlachte en gaf haar nog een zoen. Dan begon hij haar in gedachten verzonken vriendelijk te strelen. "Denk je dat we voor altijd samen zullen blijven?" vroeg hij toen onzeker en keek haar aan. Hij was haar nog altijd aan het strelen. "Ja, inderdaad !" Ik klom door het portretgat en keek Harry aan. "Gaan we nog even bij de openhaard zitten?" vroeg ik hem toen onzeker en wachtte tot hij ook in de leerlingenkamer zou zijn.
Ik genoot van de streling. ''Ik hoop het, want ik wil je nooit meer kwijt.'' Ik keek Jack aan. harry klom ook door de portret gat. ''Ja is goed'' Hij liep naar de openhaart toe. ''Hier komen'' Harry trok An op zijn schoot.
Jack glimlachte. "Ik wil jou ook nooit meer kwijt !" zei hij opgewekt en knuffelde Elisa. "Ik hou van je met heel mijn hart !" Jack's vader was ondertussen heel erg luide ruzie aan het maken met zijn vrouw. Robrecht kwam huilend naar Jack's slaapkamer gelopen en klopte op de deur. "Jack !" Ik volgde en lachte. Ik keek hem aan en gaf hem een zoen. Daarna keek ik hem in zijn ogen aan.
Ik stond op en hoorde de ruzie beneden. ''Volgens mij hebben je ouders ruzie'' Ik kleede me vlug aan. ''Ik hou zielsveel van je'' Zei Harry. ''Zelfs Omber kan me niet bij jou weg krijgen.'' Hij zoende haar.
Jack knikte en kleedde zich ook aan. Hij liep naar de deur en deed die van het slot. Zijn broertje kwam binnen gerend en rende meteen huilend naar Elisa toe. Jack probeerde te horen waar zijn ouders het over hadden al dacht hij het al wel te weten. "Daar ben ik blij om, al hoop ik dat ze de volgende keer een ander moment kiest om langs te komen !" zei ik lachend en werd toch een beetje rood als ik eraan dacht. "Hopelijk vertelt ze het niet verder !" Ik gaf hem nog een zoen. "Ik hou ook zielsveel van jou !"
Ik zag Jack zijn broer huilend naar mij rennen. ''Gaat het'' Ik probeerde hem te troosten. Harry knikte. ''Ik hoop ook niet dat ze het door verteld.'' Zei hij tegen An. ''Ik zei Draco dan al voor me.'' Zei Harry
Robrecht schudde zijn hoofd. Jack vloekte. Plots hoorde hij een enorm lawaai. "Verdomme ! Wat is daar gebeurd?" vroeg hij in paniek en durfde niet te gaan kijken. Ik knikte. "Ja, inderdaad !" Zwijgend legde ik mijn hoofd tegen zijn schouder aan en sloot mijn ogen. Niet veel later viel ik in slaap. "Moe !" mompelde ik ng.
Ik probeerde hem nog te troosten. ''Komt dit door mij'' Vroeg ik onzeker. Ik hoorde het lawaai. ''Moet ik gaan kijken'' vroeg ik hun. ''Laat mij maar'' Ik liep snel naar beneden toe naar de woonkamer.
"Nee !" zei Jack snel en bleef onzeker staan. Hij had eerst nog niet door dat Elisa naar beneden was gelopen omdat hij in gedachten was verzonken. TOen keek hij om zich heen. "Waar is Elisa?" "Beneden !" zei Robrecht. Meteen sprintte Jack naar beneden. "Elisa, kom terug !" Jack's vader was woedend en draaide zich om naar Elisa.
Ik zag niet dat Jack zijn vader zich naar me om had gedraait. ''Gaat het'' Vroeg ik aan Jack zijn moeder. ''Heeft u ergens pijn'' Vroeg ik haar bezorgt. Ik zag toen pas dat Jack zijn vader naar mij keek. ''Euhhh hoi''
Jack's moeder hees zichzelf overeind en had haar hand tegen haar wang liggen. "Ik denk dat je beter kan gaan !" zei ze in paniek. Jack kwam de keuken binnen gerend en ging voor Elisa staan toen zijn vader zijn hand ophefte om Elisa te slaan. "laat haar met rust !" zei hij dreigend. "Ik sla terug !" zei hij woedend. Ik had Harry stevig vast.
Ik keek naar Jack zijn vader en dan naar zijn moeder. ''Dit is allemaal mijn schuld.'' Huilend ren ik naar buiten de straat uit. ''Ik had niet mee moeten gaa.'' Ik bleef door rennen en ging ergens uiteindelijk zitten waar niemand me kon zien. ''Ik kan beter weg blijven.'' Huilde ik
Jack was woedend. HIj keek zijn moeder aan en die knikte naar hmem. Toen rende hij naar buiten toe op zoek naar Elisa. "ELISA !" riep hij. Robbrecht kwam bang naar beneden gelopen en keek om zich heen. "Mama?" vroeg hij onzeker en liep naar zijn meoder toe. Jack's vader liep naar buiten. Ik sliep door.
Ik keek rond. ''Hier vinden ze me nooit.'' Ik zat in een verlaten huis die op instorten staat, maar dat wist ik niet. ''Ik ga niet meer terug.'' Zei ik tegen mezelf. ''Het was allemaal mijn schuld'' Zei ik nog eens.
Hij was op zoek naar Elisa, maar vond haar niet. "Verdomme !" vloekte hij en nam zijn mobiel uit zijn zak. Hij belde naar Elisa's mobiel. "Kom op, neem op, Elisa, alsjeblieft !" Hij maakte zich heel erg veel zorgen om haar. "Elisa, waar ben je?" vroeg hij en begon bijna te huilen. "Dit is allemaal mijn schuld ! Ik had haar nooit mogen meevragen ! Nooit !" Hij keek om zicjh heen en begon dan weer rond te wandeleen. "Waar ben je?"
Ik hoorde me mobiel gaan. ''Jack'' Ik nam niet op en liet me telefoon gewoon rinkelen. Ik hoorde gekrak. ''Is daar iemand.'' Ik ging staan en zakte ineens door de vloer. Ik lig er bewusteloos. Op de vloer ligt me mobiel nog.
Index 
Portal 
Viavia's 
zo 21 dec - 22:14
