hell all over again

seiji stak zijn hand naar haar uit.
"Laten we gaan!"

wat bang keek ik naar zijn hand.,
''ik., ik durf niet., meester''
gaf ik toen maar eerlijk toe

Seiji glimlachte.
"Maar waar ik je heen brenge, hoef je daar geen bang voor te hebben. Vertrouw me maar."
Hij schemerde met haar naar de hal van een restaurant.
Het leek dan wel een gewoon, doodnormaal restaurant te zijn,
maar de baas ervan was dat allerminst.
Rustig liep Seiji rond en liep naar een tafeltje.
HIj trok een stoel naar achteren.
"Gaat u zitten!"

wat angstig keek ik om me heen als hij me toch meeschemerd
ik liep vlak achter meester, en voelde me duidelijk niet op mijn gemak.,
snel ging ik op een stoel aan diezelfde tafel zitten als hij me dat opdraagt

Seiji nam tegenover haar plaats.
Hij glimlachte toen de ober hen de menukaart bracht.
Rustig bekeek hij die.
De gerechten die erop stonden, waren demonenhapjes en
gerechten die eigenlijk enkel bestonden uit bloed: er was bloedsoep, bloedijs en -pudding.
Seiji keek op.
"Ober, weet u toevallig of er vandaag ook vers vlees komt?"
De ober knikte.
"U hebt geluk. Dat vlees wordt over..."
Hij keek op zijn horloge.
"Enkele minuten geleverd."
Op dat moment kwam er een koppel binnengelopen. Ze hadden gereserveer in het restaurant,
maar wisten niet dat ze op het punt stonden om zelf een maaltijd te zijn.
"Aha, daar zijn ze. Excuseert u me."
De ober liep naar de mensen en leidde ze naar een tafel, vlak bij die van Seiji en Lucy.
"Ik zal u de menukaart brengen."
Daarop liep hij naar Seiji en Lucy.
"Smakelijk", zei hij zachtjes tegen hen, knipoogde en liep naar de keuken.
Alle deuren waren op slot. De twee mensen zaten in de val...
Grijnzend keek Seiji naar Lucy.
"Honger? Of moet ik zeggen: dorst?"

ongemakkelijk keek ik maar naar mijn handen die op mijn schoot lagen.,
ik vond dit helemaal niks., en wilde liever gewoon terug naar meester zijn uis.,
gewoon de normale klussen doen.,
ik hoorde het gesprek tussen meester en de ober maar half,
maar keek verschrikt op toen er 2 mensen binnen kwamen en een ondragelijk verlijdelijke geur
in de kamer verspreide., ik volgde ze tot ze aan tafel zaten,
en keek toen snel weer naar beneden.,
ik hoorde het genot, en de grijns in de stem van mijn meester bij zijn woorden.,
zwijgend schudde ik mijn hoofd.,
maar betwijfelde of mijn wilskracht sterk genoeg was,
eerder had ik niet eens gedurft het bloed voor mijn meester in een glas te doen

Seiji stond op en liep naar de mensen toe.
"Mag ik iets vragen?" vroeg hij en glimlachte naar de vrouw.
"Euh ja", zei ze wat onzeker.
"Ik zou graag eens in je bijten!"
De man keek woedend op.
"Wat?!" Seiji sloeg de man zodat hij naar achteren vciel, draaide zich om en beet de vrouw in haar hals.

ik bleef zwijgend op mijn stoel zitten,
als meester de vrouw in haar hals bijt schrik ik even op van de bloed geur,
die extreem aantrekkelijk is.,
met moeite weet ik mezelf op mijn stoel te houden

((sorry dak zolaat pas re, maar is wat ergs gebeurt gister))

Seiji keek naar Lucy.
"Vooruit, pak die man!" zei hij tegen haar en moest moeite doen om niet te gaan roepen.

((Geeft niet, hopelijk is alles in orde met je!))

wat onzeker keek ik naar mijn meester,
en stond toen onbewust op,
de stoel die op de grond klettert omdat ik zo plots opsta trekt me uit mijn trance.,
en ik doe enkele stappen naar achter.,
dit wilde ik niet.,

((met mij gaat t wel, maar me oom heeft een herseninfarct gehad, en is vanavond dood verklaard:'( ))

Seiji sloeg de man bewustelooos omdat die nog steeds probeerde zijn vrouw te redden. Daarna keek hij naar Lucy.
"Kom op, ik weet dat je dorst hebt!"

ik stapte bang naar achter,
tot ik werd tegen gehouden door 1 van de andere tafels in de kamer.,
met grote bange ogen keek ik naar het tafreel,
dit wilde ik niet, ik was toch geen monster? toch?

Seiji dronk de vrouw helemaal leeg en keek daarna weer naar Lucy terwijl hij zijn mond afkuiste met zijn mouw.

ik keek even naar de vrouw die dood op de grond valt,
even dringt de gedachte door me heen dat ik dat had kunnen zijn, meester had mij ook gebeten.,
als meester naar mij kijkt schrik ik opnieuw even op.,
en wend snel mijn blik naar de grond., ik hield me aan de tafel vast,
alsof het mijn laatste strohalm was.,

Seiji liep naar de man, trok hem overeind en sleurde hem mee naar Lucy toe.
"Eet!"

ik begon zwaar te ademen toen meester met de man naar me toe kwam,
ik probeerde verder weg te kruipen, maar dat lukte niet.,
ik begon te merken dat mijn lichaam onbestuurbaar begon te worden.,
''m-meester'' zei ik zachtjes maar smekend

Seiji keek haar aan en daarna bedenkelijk.
"Is het nog te vroeg?" vroeg hij toen onzeker, de man nog steeds beethouden.

ik keek meester smekend aan.,
niet in staat te antwoorden., maar duidelijk te bang om te doen wat meester me vraagt.,
ik wilde gewoon naar huis, weg uit deze geur.,
naar mijn veilige, koude eenzame hok

Seiji gooide de man weg, liep naar de keuken, betaalde en liep terug. Hij stak zijn hand uit naar Lucy.
"Kom, we gaan."

ik keek meester na als hij wegloopt,
als hij weer terug bij me staat kijk ik hem wat angstig aan.,
moeizaam en met een bibberende hand pak ik zijn uitgestokenhand vast.,
ik was bang voor mezelf., en ergens bang voor wat meester zou doen.,
ik had hem voor de zoveelste keer niet gehoorzaamd,

Seiji verdween met Lucy en samen verschenen ze weer in zijn huis.
"Wil je wat gewoon bloed drinken dan?"

eenmaal in het veilige huis van meester lijkt er een last van me af te vallen.,
maar het had me heel wat wilskracht en energie gekost.,
binnen de korste keren zak ik dan ook door mijn trillerige benen,
en blijf aan meester zijn voeten zitten.,
''I'm., I'm scared., I., don't wanna be., a monster'' bracht ik zachtjes uit

Seiji zakte ook door zijn benen en ging voor haar zitten.
"Je bent geen monster. Dat zal je ook nooit zijn. Ik zal gewoon wat bloed voor je halen, goed? Je hoeft geen mensen aan te vallen als je dat niet wil."

ik slikte even, en knikte.,
ergens was ik bang dat meester misschien boos zou zijn.,
''het., het spijt me'' zei ik nog wat bibberig

Seiji schudde zin hoofd.
"Neenee, je mag je niet verontschuldigen. Dat zou ik moeten doen. Ik zou het in het begin ook neit meteen willen gedaan hebben!"