hell all over again

''ja, meester''
antwoordde ik en drufde hem niet niet aan te kijken,
of verder iets te zeggen

Seiji trok zijn ogen even tot spleetjes, draaide zich na enkele seconden om en ging op de bank zitten.

ze zag zijn ogen zich tot spleetjes vormen, en boog snel haar hoofd nog wat meer
voor ze hem weg hoorde lopen naar de bank, zwijgend bleef ze staan,
aangezien meester haar geen orders gegeven had, en ze hem nu liever niet nog bozer maakte

Seiji dacht plots weer aan de zus van zijn vroegere meester, al wist hij zelf niet goed waarom. Misschien omdat hij Lucy net gestraft had en dat hem deed denken aan de manier waarop zijn meester hem vroeger strafte.

als ik uiteindelijk niks te horen krijg loop ik langzaam naar meester toe,
bij zijn voeten ging ik op de grond zitten, mijn rug tegen de zitting van de bank.,
en even vertrok mijn gezicht weer, voor ik mijn hoofd tegen meester zijn been legde.,
ik wilde het goedmaken, maar ik wist niet of ik dat kon

Een beetje verbaasd keek Seijij naar haar. Eerst probeerde hij nog boos naar voren te kijken, maar uiteindelijk kon hij niet laten weer naar haar te kijken. Er brak een glimlach door op zijn gezicht.

ik bleef rustig zitten.,
als een hond die bij de voeten van zijn baas lag.,
de bank deed zeer aan mijn rug.,
maar meester leek het niet erg te vinden dat ik hier was komen zitten

Seiji streelde even door haar haren.

ergens leek ik me te ontspannen als hij met zijn handen door mijn haar gaat.,
maar ik blijf rustig zitten.,

Seiji was in tweestrijd. Langs de ene kant voelde hij zich schuldig omdat hij haar gestraft had, maar langs de andere kant had ze het ok wel erg verdiend!

''het spijt me, meester., dat ik., dat ik niet luisterde''
zei ik na een lange stilte.,
''maar misschien heeft u gelijk., dat u mij te vrij gelaten heeft, meester''

Seiji keek nadenkend naar haar.
"Ja, ik denk het ook, slaaf. Dat zal vanaf nu veranderen, maar ik wil je wel nog steeds dicht bij me."

ik laat mijn hoofd even hangen als hij me letterlijk slaaf noemt.,
het bracht slechte herinneringen boven.,
''als u dat wilt meester'' zei ik zachtjes

Seiji keek naar haar.
"Kom op mijn schoot zitten", zei hij zachtjes op een bevelende toon.

moeizaam, en langzaam kwam ik overeind,
voor ik bij mijn meester op schoot ga zitten zoals hji me opdroeg

Seiji legde zijn armen om haar heen.
"Je zal altijd iets meer zijn voor me dan een gewone slaaf."

''ik ben een slaaf meester, meer zou ik niet moeten zijn.,
iemand om u tevreden te stellen''
zei ik en keek voor me uit

Seiji grijnsde.
"Maar je stelt me meer dan andere slaven tevreden. Behalve vandaag dan!" Dat laatste zei hij nogal boos.

''ik heb u te vaak niet tevreden gestelt, meester.,''
zei ik zachtjes en keek naar mijn handen.,
ergens vroeg ik me af waarom meester niet een betere slaaf nam

Seiji keek naar haar.
"Laten we met een schone lei beginnen. Jij doet vanaf nu meer je best en ik straf je zodra je iets verkeerd doet, maar je blijft wel mijn slaaf."

ik knikte eventjes., ''ja, meester'' zei ik zachtjes
ergens vroeg ik me af of meester nog wist wat ik hem had vertelt over mijn vorige meester,
of hij nog wist wat die me had aangedaan., maar ik zweeg, het was niet belangrijk.,
ik hoorde gewoon te luisteren.,
''ik wil het goedmaken, meester'' zei ik toen zachtjes, maar wist niet hoe, en of ik dat kon

Seiji keek naar haar en knikte.
"Probeer maar."

voor even keek ik meester wat onzer in zijn ogen.,
waarna ik snel mijn blik weer van hem aftrok, bang dat hij me zou straffen omdat ik hem ongevraagd
aankeek., ''wat moet ik doen, meester?'' vroeg ik toen zachtjes

Seiji keek nors.
"'Dqt moet jij zelf weten. Dat ga ik je niet zegge.'

ik keek onzeker, en wist niet wat te doen.,
uiteindelijk stond ik op., ik wist niet wat ik moest doen.,
misschien moest ik maa verder gaan met de dagelijkse klusjes