hell all over again

Seiji liep wat door zijn huis en dacht na. Hij was blij toen de eerste gast eindelijk gearriveerd was en ging naarh em toe.
"Welkom!" Hij liet hem binen.

ik hield me bezig in de keuken..,
ik zou er zolang mogelijk bezig blijven.,
ik kon toch moeilijk het enige hapje worden als deze opwaren.,
dan zou ik het feest niet overleven, maar blijkbaar kon hem dat niks schelen

Seiji was blij dat er nog meer bezoekers kwamen en verwelkomde hen alleen hartelijk. Af en toe keek hij rond om te zien of hij Lucy al zag.

met een diepe zucht pak ik een dienblad op.,
ik was bang om naar binnen te gaan.,
ik vond het een oneerlijke straf, en waarom wilde meester me niet geloven?

Seiji probeerde nog vriendelijk te doen, maar excuseerde zich uiteindelijk en begon richting de keuken te lopen. Hij was erg geïrriteerd omdat hij het gevoel had dat zijn gasten niet goed behandeld werden.

ze kwam net de keuken uit, en botste bijna tegen haar meester op..,
meteen boog ze haar hoofd weer.,

Woedend keek hij op haar neer.
"Pas een beetje op! Maar ik ben blij dat je er eindelijk bent! VOoruit, naar de gasten!"

ik knikte enkel en liep toen naar de gasten om de hapjes uit te delen

Seiji keek haar na en ging toen naar een gast toe om met hem te praten.
Eén van de gasten nam een hapje en bekeek Lucy.

ik hield mijn hoofd gebogen.,
aangezien meester vertelt had dat er veel meesters tussenzaten en ik aannam dat die niet door een
slaaf aangekeken wilde worden.,
geduldig wacht ik tot mensen hapjes van het blad pakken.,
en loop dan door naar andere gasten., ik merkte hun blikken wel, maar negeerde deze zo veel mogelijk.,
alleen die blikken al bezorgde me rillingen over mijn rug

Seiji was wel de hele tijd in gesprek met die ene gast, maar zijn blik gleed vaak door de zaal op zoek naar Lucy.
Er waren veel gasten die hapjes namen dus de schotel was snel leeg.

zodra de schaal leeg is sprint ik naar de keuken om een nieuwe te halen.,
ik was blij dat ik heel wat gemaakt had.,

De gasten keken haar na. Enkelen begonnen over haar te praten.
Seiji liep naar een ander groepje en begon daar wat te praten. Hij was echt neit zo ontspannen als anders op zo'n feestjes.

[img]https://2img.net/h/i452.photobucket.com/albums/qq244/nerezza_luv_zack/anime/female/Lucy.png[/img
in de keuken nam ik 5 minuten om nog wat meer te maken.,
dat zou vast niet opvallen.,
daarna ga ik met een 2de blad weer naar de kamer

Seiji haalde ongemerkt opgelucht adem toen hij Lucy weer zag verschijnen. Hij wist dat er enkele gasten waren die erg ongeduldig waren, vooral als ze honger hadden. Hij zag één van hen dan ook meteen naar de schaal lopen om een hapje te pakken.

ik liet de mensen pakken en ging toen weer verder waar ik gebleven was.,
als de schaal bijna leeg is heb ik iedereen gehad.,
alleen mijn meester nog niet dus loop ik naar hem toe..,
''wilt u een hapje., meester?''

Seiji knikte.
"Dankje", zei hij en nam er één.

''alstublieft meester''
daarna ging ik terug naar de keuken..,

Seiji liep naar een andere groep.
"Is ze geen geweldige slaaf?" vroeg hij trots. "Ik houd haar goed in de hand!"

ik bleef weer even in de keuken bezig.,
nam zelf een glas water., mijn maag rommelde, maar ik durfde niets te eten te pakken.,
meester had niet gezegt dat dat mocht., drinken ook niet, maar dat beetje water zou hijniet opmerken.,

Seiji begon te babbelen met de mensen van het groepje. Hij had hen al heel lang niet meer gesproken.

na een tijdje maakte ik een 2de rondje, dit keer 2 bladen meenemend zodat ik maar 1 keer langs hoefde.,
ik ging bij iedereen weer langs, bleef bij ieder groepje even staan zodat ze rustig konden kiezen.,
bij het groepje bij mijn meester blijf ik onbewust wat langer staan als ik mijn maag hoor rommelen.,
maar zei niks anders dan dat ik vroeg of ze nog een hapje wilde

Seiji hoorde haar maag rommelen en keek even naar de andere personen van eht groepje. Hij hoopte dat ze het niet gehoord hadden.
"Lucy, kom even mee!"

ik keek even ongebrijpend, maar hield mijn hoofd gebogen..,
''natuurlijk meester''

Seiji liep met haar eein eidnje van de anderen.
"Eet alsjeblieft iets! Ik wil niet at mijn gasten denken dat ik je niet goed kan onderhouden."