Zorg voor de kinderen

Ik werd knalrood.
"Sorry..." Ik sloeg snel mijn ogen neer en schaamde me omdat ik hem niet geloofde. Meteen begon ik me daar schuldig over te voelen en tranen sprongen in mijn ogen. Ik concentreerde me maar op het telefoongesprek.
Piper glimlachte en legde het uit.
Ik beet op mijn lip.
"Ehmmm.... mag ik er nog even over nadenken?"
Piper glimalchte.
"Natuurlijk, laat maar iets weten..."
Ik zweeg even.
"Is alles we lin orde met mijn moeder?"
Piper keek onzeker naar Paige.

Ze keek Piper ook aan.
Ric keek naar An en knuffelde haar.
''Sorry''
Zei hij toen zachtjes

Piper legde haar hand over het spreekgedeelte van de telefoon.
"Mag ik het vertellen?"
Verbaasd keek ik Ric aan. Waarom zei mijn tante niets? Ik begon ee beetje in paniek te raken."
Tante Piper?"

https://2img.net/r/ihimizer/img127/4423/matthewspaigeya8.jpg

Ze knikte toen maar.
''Ja''
Ric keek haar aan.

Piper begon het te vertellen.
IK werd bleek en liet mijn mobiel uit mijn handen vallen. MEt een geschokte blik in mijn ogen staarde ik voor me uit.
Piper keek onzeker."
An?" vroeg ze.
"An, be nje er nog?"

https://2img.net/r/ihimizer/img127/4423/matthewspaigeya8.jpg

Ze keek bang.
Ric schrok.
''An wat is er aan de hand?''

Piper keek onzeker.
"An? An?"
Ik begon te huilen.
"Mijn vader... hij...." Iks chudde huilend mijn hoofd en kreeg niets meer gezegd.

Ze keek bang.
Ric pakte de telefoon.
''An kan nu niet praten''
Hij hield haar goed vast.

Piper knikte.
"OK, maar ze is toch in orde?" vroeg ze onzeker en glimlachte geruststellend naar haar zusje.
Ik hield me goed vast aan Ric en huilde.
"Mijn vader", snikte ik+.

Ze keek haar bang aan.
Ric knikte.
''ja ze is in orde alleen erg geschrokken''
Zei hij tegen Piper

Piper glimlachte.
"Ok, dat begrijp ik ja... Ze kan me altijd nog terugbellen!" Ze hing op en keek Paige aan.
"An was erg geschrokken", zei ze en knuffelde Paige." Maar ze is in orde!"
Ik huilde nog en was erg moe.

Ze zuchte opgelucht.
Ric keek An aan.
''Wil je even slapen?''

Ik schudde mijn hoofd.
"Ik wil naar mijn moeder", zei ik zachtjes, maar was echt doodop. Ik kon gewoon niet opstaan.
"Hmmmm", mompeldei k en viel in slaap.
Piper knfufelde Paige.
"Ze gaat nadenekn over de reis!"

Ze knikte.
''ok''
Ric keek naar haar.
''eerst slapen''

Ik knkte in mijn slaap.
"HMmmmmm ja"
Henry werd wakker en stond op. Hij darkorbde naar PAige.
"PAige?"
piepr schrok en sprong op.

Ze schrok heel erg.
''Ga weg''
Ze kroop bang naar achteren en viel daardoor van het bed.
Ric ging tegen An aanliggen en viel ook in slaap

Henry schrok. Hij wilde naar PAige rennen en haar op het bed helpen.
Piper was voor hem op die plek en gaf heme en harde duw.
"Je moet gaan!"
Henry schudde zijn hoofd.
"Ik kom voor Paige! Paige?" Hij probeerde naar haar tek ijken. "KOm op, Paige. Ik wil je gewoon even knufflene!"
Piper keek hem waarschuwend aan.
"LEO!" riep ze.
Ik sliep verder.

Ze kroop helemaal in elkaar.
Leo kwam eraan.
''Henry je kan beter gaan''

Piper liep naar PAige en omhelsde haar."
Rustig maar", zei ze zachtjes "Hij kan je neits doen! Ik bescherm je tegen hem... Hij is zo weer weg, rustig maar..."
Henry keek van PAige naar leo en knikte.
"Ok",z ei hij zachtjes en darkorbde weg.

Ze begon te huilen.
Leo zuchte.
''Gaat het een beetje met haar?''

Henry voelde zich vreselijk.
Piper keek onzeker.
"Ik weet het niet, ze heeft nog niets gezegd!" ze knuffelde haar zusje en kee bezorgd naar haar."
Paige, gaat het?"

Ze bleef huilen.
''Nee''
Ze was doodsbang.
Leo bleef uit de buurt staan zodat ze niet banger zou worden

Piper hield haar goed vast.
"Ik ben bij je, schatje", zei ze zachtjes. Ze knuffelde haar ngo een keer en keek haar bezorgd aan.
"niemand gaat je pijn doen!"

Ze werd heel langzaam rustiger.
''ok''
Zei ze heel zachtjes

Piper glimlachte.
"Hij is alweer weg", zei ze zachtjes. "je bent hier echt veilig!" Ze keek Leo even aan.
"Hij komt niet meer terug he?" Ze probeerde het antwoord in Leo's ogen te lezen.