De uitstap naar het strand

Ze keek haar dochtertje aan.
''Ik ga niet het water in''
Zei ze toen.
''Maar anders wil ik wel mee spelen''
Ze ze vrolijk.
"'Maar niet het water in''
Zei ze nog een keer.

Ze glimlachte naar Kiara en Nala en zette een vin nadenkend op haar kin.
''Niet in water... hebbes... Eh, we kunnen racen langs dit strand! Ik in het water, jullie op het land!''
Ze zwom omgewonden in rondjes.
''Leuk, toch? Zien wie het snelst is, je moet wel snel zijn, want anders win ik! Haha! Kom op! Op uw plaatsen, klaar voor de start, af!''
Ze zwom al op topsnelheid langs het strand.
''Kom op, sloompies!''

"Ik zal wel scheidsrechter spelen.", zei ze, "Ik kan me niet voorstellen dat ik sneller kan lopen of zwemmen als jullie."
Ze stond recht en liep een eindje verder.
"Als ik de zakdoek laat vallen mogen jullie vertrekken!", riep ze nog snel en ze liep verder.



Ze keek iedereen glimlachend aan.
"Ik doe mee met de race!", zei ze, "In het water weliswaar want anders raak ik niet snel vooruit."
Ze ging meteen het water in en zette zich schrap om te vertrekken.

Ze keek naar Dory.
''Dan moet zij wel terug komen''
Zei ze toen.
''Anders is het niet eerlijk''
Ze ging alvast klaar staan''

Kiara sprong vrolijk op en ging naast haar moeder staan.
"Ja, dat is niet eerlijk !" riep ze uit.
"Dory moet terugkomen !" Ze sprong vooruit en riep zo hard als ze kon naar Dory, zodat die het zker zou horen.
"Dory, kom terug !" Nieuwsgierig keek ze even naar Belle en Ariël en wilde erg graag de wedstrijd winnen.
"Ik wil winnen !" zei ze zachtjs.

Dory had allang geen idee meer wat ze aan het doen waren en was doelloos rondjes aan het zwemmen, tot ze haar naam hoorde. Haar naam herkende ze wel. Ze zwom richting de kust en stak haar hoofd boven de golven.
''Wie riep mij?'' vroeg ze in het algemeen en ze zag een welpje. ''Riep jij mij? Waarom, ik ben enkel een vis, ik doe niemand wat! ...Althans, ik dénk dat ik een vis ben... Denk je dat ik een vogel zou kunnen zijn in plaats van een vis?''