Vakantieleugens

Vakantieleugens

Wat: Sharon zou haar vakantie doorbrengen bij haar pleegouders, de eerste weken in ieder geval. Maar wanneer steeds meer mensen in het Nest verzamelen voor de gevaarlijke tijden - Voldemort is tenslotte op vrije voeten en steeds meer mensen verdwijnen - vragen de mensen van de Orde en haar vrienden zich steeds meer af of ze wel veilig is bij haar pleegouders - haar pleegvader was tenslotte een Zwadderaar en bevriend met de Malfidussen...
Waar: De week dat Harry bij de Wemels is vlak voordat hij 17 wordt
Wanneer: Jaar 7 (dat na de vakantie begint)...
Wie:
* Sharon Miller
* Draco Malfidus
* En anderen...
Regels: Basisregels. Wel moet je goed doorlezen wat er al gebeurd is als je mee wilt doen.

Beginpost:


Ginny ijsbeerde door haar slaapkamer voor nu al meer dan een uur. Hoe kon iedereen zo rustig blijven? Harry was weggehaald bij de Duffelingen en om hem veilig te stellen, hadden ze vele levens in gevaar gebracht! Hermelien en Harry waren nu bij hun, An en anderen ook... De gehele Orde was nu bijna hier. Maar Sharon niet! Haar beste vriendin niet!
Ze schopte tegen haar bed en ging gefrustreerd zitten.

Ik zat bij de anderen en keek opgewekt naar Harry. Ik was blij dat hij veilig was. De hele tijd had ik me zorgen gemaakt om hem. Geeuwend keek ik rond en mijn blik bleef op Hermelien hangen. Vermoeid leunde ik achterover.
Ron was vrolijk en zat naast Hermelien.

Ginny staarde naar de bewegende groepsfoto op haar nachtkastje. Ze zag hoe vrolijk zij en Sharon waren.
"Ron..." Hermelien keek bezorgd opzij. "Waar is Ginny? Ik heb haar sinds we gisteravond terugkeerden met Harry niet meer gezien..."

Mijn ogen begonnen dicht te glijden.
Ron keek haar aan.
"Euh, geen idee. Misschien op haar kamer?"

Ginny pakte de foto op en staarde er woedend naar. Ze nam haar besluit. Ze legde de foto neer op haar bed en begon haar tas in te pakken, maar niet bepaald zacht.
Hermelien stond op. "Misschien kan ik dan beter kijken hoe het met haar is. Ze leek nogal overstuur gisteren." Ze vond het niet geheel onlogisch met de gevallen vrienden en toestand van een van haar broers.

Ron keek onzeker.
"Maar pas op. Als ze gerust gelaten wil worden, kan je haar ook beter met rust laten!"
Ik sliep.

Ginny rommelde door haar kamer en vulde de rugzak met spullen.
Hermelien wilde naar de gang lopen en gezien er maar één eprsoon boven was die ze kon bedenken, bleef ze even staan.
"Ron, kom mee!" zei ze. Ze verstarde. "Wat is dat voor kabaal?" Ze rende de trap op.

Ik sliep verder.
Ron keek op en keek verbaasd.
"Euh, Ginny is met spullen aan het gooien? Dan kunnen we echt beter hier blijven! Veel veiliger!"

Hermelien hoorde net nog wat hij zei, keek terug door de deuropening en schudde teleurgesteld haar hoofd voordat ze naar boven ging.
"Ginny!" Ze stond in de deuropening van de slaapkamer en keek rond. "Wat doe je?"
Ginny keek geschrokken op.

Verbaasd keek Ron Hermelien na toen ze toch ging en rende haar achterna.
"Wacht, ik ga wel mee!" Hij botste bijna tegen haar op en keek toen ook verbaasd rond.
Ik sliep verder.

Ginny ging vlug verder inpakken toen Hermelien door Ron afgeleid was.
"Ron, gaat het?" vroeg Hermelien. Ze bekeek hem even en richtte haar aandacht weer op het roodharige meisje. "Ginny, wat doe je?"
Ginny mompelde wat.

Ron knikte.
"Tuurlijk, tuurlijk gaat het!" Hij keek over hermeliens schouder naar binnen. "Ben je aan het opruimen?"
Ik sliep verder.

"Ginny..." begon Hermelien.
Ginny ritste haar rugzak dicht en deed deze over haar schouders.
"Je bent echt een sukkel soms, Ron." Ze liep naar de hoek van haar kamer waar haar bezem stond. Ze pakte hem beet en opende haar raam. "Iedereen is blij dat Harry veilig is, maar niet iedereen is veilig. En daar ga ik wat aan doen."

Ron liep de kamer binnen.
"hé, zus, ik had wel door dat je niet aan het opruimen was. Ik maakte maar een grapje!" Hij liep dichter naar haar tpe. "Wacht, niet zo snel! In je eentje lukt het je niet!" IN zijn ogen was de paniek te lezen.
Ik sliep verder.

Ginny stapte op haar bezem.
"Waag het niet aan ma te vertellen!" dreigde ze.
Hermelien was weggegaan en probeerde de aandacht van de tweeling en Harry te trekken zonder dat de volwassenen het merkten.
"Wat wil je dan doen? Mee? Je kunt me niet van gedachten veranderen!"

Ik sliep verder.
Fred keek verbaasd naar Hermelien en gaf een hoofdknikje in haar richting waarmee hij eigenlijkvroeg wat er was.
ROn keek woedend.
"Waag jij het niet om op die bezem te stappen! Ginny, wachte ven!" Hij liep naar haar toe. "Je mag niet gaa! Ben je gek? HEt is veel te gevaarlijk!"

Het enige dat Hermelien kon doen, was naar boven wijzen. Tenslotte rende ze de trap weer op, met of zonder anderen.
"Ron, je kan me niet tegenhouden!" Ginny had moeite niet het uit te gillen. "Jouw beste vrienden zijn hier, maar als je het nog niet vergeten bent, bevindt mijn beste vriendin zich bij een oud-Zwadderaar thuis! Haar pa is maatjes met Malfidus' vader en de Dooddoeners!" zei ze vol ongeloof.
Ze trok haar toverstok met lichte tegenzin. "Probeer me niet tegen te houden, want anders houd ik jou tegen."

ROn keek haar geschrokken aan.
"Dat zou je niet durven!" zei hij, zijn stem laag van woede. "We zullen wel helpen, maar in je eentje kan je dit echt niet!"
Fred sprong op.
"Ik moet plots snel naar het toilet!" Hij rende de woonkamer uit.

Ginny trok een wenkbrauw op.
"Durf je het erop te wagen?" siste ze lichtjes.
Ze gooide het raam verder open.
"We gaan je helpen, we gaan met je mee!" sprak Hermelien en het roodharige meisje keek om.

Harry keek naar An
''Ik hou van je''

Ik begon wakker te worden.
"Hmmmm?" vroeg ik.
Ron keek naar Hermelien en knikte teon maar.
"We gaan mee ja!"
Fred kwam de kamer binnen gelopen.
"WAt is er aan de hand?"
Jack keek verbaasd.
"Gaan wij ook naar boven?" vroeg hi jzachtjes aan Elisa.

Ik zat op de kamer waar ik een bed had om te slapen en zat een boek te lezen. Al was het boek vrij saai.
George was aan het prullen met een paar spullen om er een fopartikel van mee te maken.

Ginny zuchtte.
"Schiet op dan," siste ze, "voordat ma erachter komt!" Ze verstarde toen ook Fred eraan kwam en kreunde. "Fijn. Ma komt er nu vast en zeker achter!"
Hermelien keek naar Ron en Ginny. "Ik heb alleen geen bezem. Ik houd niet van vliegen," voegde ze er wat zachter aan toe en ze draaide zich om toen ze voetstappen achter zich hoorde stoppen.