((Wat: An had de moed al opgegeven adt ze ooit een kind zou krijgen van Ricardo. Toch voelt ze zich de laatste tijd wat raar, maar ze durft het gewoon niet te hopen. Daarom zegt ze er niets van tegen Ric. Ze wil hem niet teleurstellen. Wanneer: Nadat Xandra en Perry geboren zijn. ZE zijn ongeveer een maand Genre: Gevoelens Wie: Iedereen Regels: alleen de basisregels ))
Begin post
Ik zat thuis op de bank en staarde voor me uit. Een zucht verliet mijn mond en ik stond op. Toen liep ik naar mijn tas, haalde mijn mobiel eruit en belde naar Elisa. Ik hoopte dat de kinderen nog een tijdje mooi aan het spelen waren. Ben zat thuis op de bank. "MAMA" Henry was even naar de winkel waardoor Paige alleen thuis was met de kinderen. Maria keek boos naar Ben, kroop o pde bank en gaf hem een mep. Perry was wakker geworden en begon teh uilen.
Piper liep naar haar jongste dochtertje "Hey, lieve lmeid!" zei ze vrolijk en tilde Xandra op. Perry bleef huilen. Ben snikte. Maria kwam van de bank af en rende naar haar moeder. "Speeltuin?" vroeg ze lief. Ik glimlachte. "Hey, Elisa... ik zou eens met je moeten praten onder vier ogen..."
Hij bleef doorwerken. Ik knikte. ''Ok moet ik naar je toe komen?'' Vroeg ik toen aan haar. Paige schudde haar hoofd. ''Nee sorry lieverd dat kan nu niet'' Ze knuffelde Ben en ging toen naar Perry en tilde hem op en ging toen met hem naar beneden toe. ''Shhh rustig maar, mama is al bij je'' Ze wiegde Perry zachtjes.
Ik keek even naar boven. "Kunnen we niet ergens anders afspreken? Ricardo mag het niet horen", zei ik zachtjes. Maria rende verdrietig achter haar moeder zaan. "Mama Malia ook knuffen!" Perry werd kalmer en begon vrolijk tegen zijn moeder te brabbelen. Ben keek vrolijk naar zijn broertje.
Ik hing op en zag Ric. "Oooo Ric, goed dat ik je zie!" zei ik tegen hem en terwijl ik mijn mobiel in mijn broekzak propte, rende ik naar hem toe. "Ik ga even naar Elisa, zou jij op de kinderen kunnen passen? Ik weet niet hoelang ik weg ga zijn..." henry liep naar haar toe en nam Ben over. Hij gaf Paige en kus.
Ik vergat even wat ik van plan was door die kus. "GHmmmmmm" Verolijk keek ik hem aan en begon de kamer uit te lopen. "Tot straks!" Ik ging op weg naar Elisa, maar door die kus was ik vergeten mijn handtas mee te nemen. Henry genoot Maria begon rond haar ouders te rennen.
Ik kwam bij Elisa aan en belde aan. "Doe open", mompelde ik en keek rechts en links. Ik was vergeten mijn jas mee tenemen en het was net zo koud. Perry kirde v rolijk en trappelde met zijn voetjes. henry keek naar PAige en tilde Maria op. "Ik heb Maria en Ben al"
Perry keek verward. Hij dacht dat hij naar zijn vader mocht gaan. Tranen vulden zijn ogen. Henry zette Maria neer en rende met Ben naar boven. "Paige, is er wat?" Ik keek vrolijk. "Hey, bedankt he!"
Ik liep naar binnen en nam mijn mobiel op. "Ric?" vroeg ik verbaasd. "Is alles in orde? Er is toch niets met de kinderen?" Onzeker keek ik Elisa aan. Henry keek ozneker." Dat wil ik wel" ,zei hij zachtjes. "Maar ik Ben nu vast..." ben wilde naar zijn moeder. perry begon te huilen.
Ik schrok. "wat? Hoe... hoe weet je dat?" vroeg ik zachtejs. "En ik weet niet of ik zwanger ben..." Ik voelde mijn wangen rood kleuren en hoopte dat hij niet boos zou zijn. Henry keek ozneker. "Ik... Het spijt me, Paige... ik moet gewoon telkens denken aan wat ik gedaan heb..."
Hij luisterde. ''ik vondt de test in je tas'' Zei hij toen. Paige keek hem aan. ''Het is je zoon of je wil of niet'' Zei ze boos en ging naar de slaapkamer.
Ik zuchtte. "Sorry... Ik wilde je gewoon geen hoop geven als het dan blijkt dat ik niet zwanger ben... Ik wil niet dat je teleurgesteld wordt...." HEnry staarde naar de grond. Ben schrok en begon te huilen. Henry probeerde hem te troosten en toen dat gelukt was, liep hij Paige achterna. "Geef hem maar"
Hij hield zoveel van haar ''Mij kan je nooit telleurstellen'' Zei hij toen. Paige keek hem aan. ''Wil je hem echt of doe je het alleen maar omdat ik boos ben?''
Henry liep naar haar toe en kuste haar." Om beide redenen..." Hij legde Ben op bed en liep toen terug naar Paige. "Je hebt gelijk! Ik moet gewoon onder ogen komen dat wat gebeurd is, gebeurd is en ik dat niet terug kan draaien... en Perry moet daar niet voor boeten!" Hij nam zijn zoontje in zijn armen en bego nte stralen. Ik glimlachte. "DAnkje... zullen we de test deon als ik terug ben?"
Ik straalde. "Ik hou ook zielsveel van jou, Ricardo!" zei ik vrolijk en was dolgelukkig. "Ik verdien jou eigenlijk niet!" henry kek naar zijn zoontje. "Ja", zei hij met een stralende glimlach. Ben begon te huilen. Maria zat beneden verdrietig op de bank en ging toen een tekening maken voor haar moeder.
Index 
Portal 
Viavia's 
zo 17 jan - 22:14
