De koppeling

''Oh,'' mompel ik en grijns. ''Eh... ik hou van fantasieboeken, maf doen... ik ben bang om alleen te zijn, heb een lichte vorm van hoogtevrees en ik vermoed dat ik lichtelijk gestoord ben.''
Ik grijns breed.

Ik rende naar buiten zodra ik uit de leerlingenkamer was. tranen stroomden over mijn gezicht en uiteindelijk bleef ik staan. Verward keek ik om me heen. Waar moest ik heen?
Jack keek Elisa aan.
"Zullen we dan gaan?"

Hij glimlachte.
''daarom ben je ook zo leuk''
Zei hij vrolijk.
Ik knikte.
´´ja´´
Harry zuchte en voelde zich schuldig

''Aww, dankje,'' glimlach ik. ''Je vind gekke personen dus leuk. Zou je eens met Loena moeten praten. Aardig kind, hoor. Wel een beetje...''
Ik draai een rondje met mijn vinger vlakbij mijn hoofd.
''Dus. Heb jij nog iets dat je absoluut van me wil weten of wilt vertellen?''

Hij dacht na.
''Nee ik heb niets en jij?''
Harry ging An toen achterna.
''An?''

''Ook niet.''
Ik pauzeer even. ''Wat zijn wij SAAI!'' grijns ik dan.
''Echt verschrikkelijk. Dus... we moeten minder saai worden. Vertel eens je allerstomste blunder ooit?''

Hij dacht na.
''Mijn allergrootste blunder is, dat ik mijn arm brak met basketbal''

''Alleen dat?'' grijns ik. ''Ik heb ZOVEEL blunders dat ik ze niet eens allemaal kan opnoemen omdat dat teveel tijd gaat kosten! En eentje kiezen gaat ook lastig, want ze waren allemaal... stommig. Maar goed. Ik laat me d'r niet door op m'n kop zitten.''

Hij knikte.
''Ja alleen dat, het was vooral lastig om voor mijn vader verborgen te houden hoe het kwam''

''Had je niet gewoon kunnen zeggen dat het kwam door een heftig potje Zwerkbal ofzo?'' vraag ik. ''Of heb je die smoes ook gebruikt?''

Hij knikte.
''Ja die smoes heb ik gebruikt''
zei hij toen.

Ik glimlach.
''Die lag ook het meest voor de hand. Heb je nog grappige verhalen over meer van dat situaties?''

Hij glimlachte.
''Ik was aan het winnen, maarja toen struikelde ik en brak mijn arm''

''Oh, nog zo'n handig persoon,'' lach ik. ''Ik ben ook onhandig, hoor. Maar gelukkig kan ik ook improviseren, dus da's handig. En VERDER, heb je nog ANDERE 'anekdotes'?''

Hij keek haar aan.
''Jij bent aan de beurt wat te vertellen''
Zei hij plagend.

''Goed, goed, oké!'' lach ik. ''Ehm... De baas van mijn weeshuis is Debbie. Drie jaar geleden heeft ze me uit een wak in de vijver gevist. Volgens Debbie zag ik d'r uit als een verzopen kat, hihi. Wist ik veel dat het maar een dun laagje ijs was!''

Hij glimlachte.
''Gelukkig heeft ze je toen gered''
Zei hij toen.
''Anders had ik je nooit ontmoet''

''Ah, Ricardo, het was maar een meter diep!'' grijns ik. ''Oké, ik had kunnen doodvriezen. Oftewel... dankje, Debbie!''
Ik grijns

Hij knuffelde haar.
''Je bent echt heel leuk'''
Zei hij vrolijk

Ik glimlach breed en knuffel Ricardo terug.
''Dankje! Jij ook, hoor. Weet je wat? Verder heb ik geen idee wat te zeggen. Dat overkomt me meestal niet...''

Hij keek haar aan.
''Ik weet ook niet meer om te zeggen''
Zei hij toen.

''We zijn saai,'' herhaal ik mijn woorden van een paar minuten geleden en lach. ''Oh, wat zijn wij triest! Hehe.''
Ik glimlach en geef Ricardo een lief kusje.

Hij gaf haar een kus terug.
''We zijn wel gelukkig samen saai''

Ik gniffel.
''Dat wel, ja! Anders was je maar alleen saai en dat was nog saaier geweest. Ook vervelend.''

Hij knikte.
''ja dat is helemaal waar''