Maria keek haar moeder aan en keek verdrietig. "Mam niet vinden ! MAM NIET LIEF! " Ze gaf haar moeder een mep. Henry schrok en nam Maria over. "Maria, niet je moeder slaan !" Bezorgd keek hij Paige aan. "Paige, lieverd,g aat het? Moet je misschien even gaan zit ten?" Noah knikte. "Ja", zei hij omdat ij besefte dat Elisa het niet kon zine. Ik zuchtte en vroeg me af wat we nu moesten doen
Ik zuchte. ''En wat nu?'' Vroeg ik toen. ''Zo kan ik niets doen'' Zei ik toen daarna. Paige schrok. ''Maria'' Zei ze streng en keek Henry nors aan. ''Ik wil niet zitten.''
''Eli, heeft ie dan ook zoiets bij jou gedaan?'' vraag ik. ''Zeg maar niet, of ik moet weer liplezen, doe maar voor.'' Ik kijk geschrokken om, niet horend wat er gebeurt, maar wel iets vanuit mijn ooghoek ziende. ''Oi, gedoe...'' mompel ik.
Cico schrok ook behoorlijk, om zich aan Henry vast te klemmen en Maria voorzichtig en op zijn hoede tegen haar arm te porren. ''Maria? Mama meppen is niet echt lief...'' zei hij zachtjes en keek toen op naar Henry en zijn moeder. ''Mama boos? Mama hoeft niet boos te zijn... Henry alleen...'' Hij zocht even naar het woord. ''Zorgzaam. Niet meer boos?''
Henry keek een beetje gekwetst naar Paige. Maria stak haar armen uit naar haar moeder. "Mam telug pakken !" zei ze en keek lief. "MAlia niet lief weest, maal nu Malia wel lief zijn !" Ik keek naar mijn moeder en wuifde boos naar haar. Ik dacht dat ze ons wel zou helpen. Piper kee k onzkeer. "Laten we naar het BoS gaan !"
''Nou. We zitten goed in de nesten...'' zeg ik. ''Elisa blind, An die stem kwijt is, ik die doof is... en dat allemaal door een aap! Oi...'' Ik heb een beeld in mijn hoofd van die drie aapjes, je kent ze wel. ''Oi... Blind, geen stem, doof... aapjes... natuurlijk!'' Ik wapper met mijn handen naar de rest. ''Ja, Boek der Schaduwen!''
Ik zuchtte opgelucht. Henry tilde Cico op en keek Paige niet aan. Hij wist niet meer wat hij nu moest doen. Hij wilde haar zo goed mogelijk beschermen en misschien deed hij het wel een beetje te goed, maar hij ... hij was gewoon bang dat ze noge en keer gekwetst zou worden. Piper knikte. "OP naar de auto !"
Ik hoorde dat we allemaal weg gingen. ''Kan iemand mij helpen?'' Vroeg ik toen. ''waar zijn de auto's?'' Ik voelde me hulpeloos. Paige liep met Maria naar de auto. ''Dat was een korte kermis.''
Maria keek verdrietig. "Nu al weg? Malia niets daan heeft ..." Noah nam haar hand vast. "Ik be nhier !" zei hij tegen haar. Ik volgde en zuchtte diep omdat ik niet kon pratne. Ik vond het echt vreselijk om niets te kunnen zeggen. Piper wenkte Lisette.
Maria keek blij. "Stlaks !" zei ze toen "Ja, stlaks !" Ze klapte in haar handen en knuffelde toen haar moeder. "Mam lief !" Ik keek naar Elisa en wilde zeggen dat ze er niets aan kon doen, maar ja ... ik kon nietpratne Noah keek naar Elisa." Het geeft niet, de enige die sorry moet zeggen is dat aapje ! Of de persoon die het aapje stuurde.
Ik zuchte. ''je zal wel gelijk hebben'' Ik werd in de auto geholpen. ''wat een dag'' Ik zuchte weer. Paige schudde haar hoofd. ''Niet straks, pas als alles in orde is.''
Ik knik enthousiast naar Piper. ''Okies! We gaan dus, hè? Ja toch?'' doe ik. ''Met de auto, of wat? Lopend kun je vergeten, dan hoor ik geen auto's aankomen en wordt ik aangereden! Dankjewel!'' Ik ril. ''Maar we gaan dit oplossen!''
Maria kirde vrolijk toen ze door haar moeder in de auto werd gezet. "Mama! Mama!" zei ze opgewekt. Plots besefte ze dat ze straks niet zouden gaan en begon te huilen. "Wel stlaks!" Ik stapte in de auto en ging naast het stoeltje van MAria zitten. Hnery zette Cico in de auto. Piper keek haar aan en wees naar de auto. "Stap maar in!" zei ze heel langzaam zodat Lisette misschien kon liplezen wat ze zei.