Een zomer in Hastings

Ron keek Leen aan en hoopte dat hij mocht opscheppen.
Alex liep met George naar beneden.
"Ik heb honger !"
Ik volgde Harry.
"We kunnen maar beter snel gaan !" zei ik en stak hem voorbij en liep de trap al af. Vrolijk keek ik om.
Jack glimlachte.
"OK, dan blijven we !" Hij begon Elisa terug te kussen.

Ik keek Jack aan.
''Laat lis maar lekker roepen''
Zei ik toen tegen hem.
''ik hou van je''
Harry liep An achterna.
''Hier zijn we al lis''
Zei Harry glimlachend.

''Zeven...'' tel ik door, om even te pauzeren en te glimlachen naar An en Harry.
Twee beneden. Nog twee te gaan.
''Gefeliciteerd, meneer Potter en mejuffrouw Pauwels, u wint de deluxe-koelkast!'' zeg ik in een presentator-stemmetje. Om me dan weer naar de trap te keren.
''Ik meen het, Jack, Eli! Zes... Vijf...! Jullie hebben al uitstel gekregen dankzij An en Harry! Vier...! O, kom op, dwing me niet om iets te doen wat jullie niet willen!''
Ik kakel.
''Zo wel, dan zweer ik sowieso dat ik het dan GOED doe! Wees blij dat ik geen deken-dief ben, anders was 't vast NOG genanter geweest! Drie...!''

Ik negeerde Lis zo goed mogelijk.
Ik ging op bed liggen.
''Kom je ook''
Vroeg ik aan hem.
''Ik hou van je''
Ik trok hem naar me toe.
''Zielsveel''

Ze liep naar haar broer toe en gaf hem een tik tegen zijn kop toen hij weer eens eetlustig was. Waarom was hij toch altijd zo? Kon hij niet een keer - tijdens hun verblijf bij iemand anders thuis - zich gedragen?! Ze keek haar broer nors aan en wachtte af tot hij zich geïrriteerd om zou kijken.
Sharon deed haar hand voor haar mond om niet in lachen uit te barsten toen ze haar beste vriendin zo zag. Haar aandacht werd echter al gauw getrokken door Nick en glimlachend liep ze naar hem toe. Hun handen sloten zich in elkaar en Sharon legde haar hoofd tegen zijn schouder aan.
Toen keek ze hem aan en begon ze te twijfelen over een eerder besluit.
"H-heb je al een kamergenoot? Ik weet dat je ouders net als de mijne denken en daarom... heb ik 'ja' gezegd toen Ginny vroeg of wij samen op een kamer gingen..." begon ik twijfelend en Nick keek me aan. "Anders kunnen we altijd nog een bed erbij halen. De zolder is groot genoeg. De ouders zijn er toch niet. Niet in dit huis tenminste, al wel in de buurt..." mompelde ik het laatste er zachtjes er achteraan.
Een glimlach verscheen op Nicks gezicht en hij legde zijn hand op Sharons schouder.
"Is goed hoor. Ik heb nog geen kamer of kamergenoot, maar als ik niemand kan vinden, weet ik waar het antwoord te vinden is," zei hij dankbaar met een tevreden glimlach. Sharons hoofd rustte weer op Nicks schouder en ondertussen keken ze toe hoe de rest aan tafel zat, Ginny nog altijd pissig was op Ron en gingen ze in hun hoofden na wie nog geen kamergenoot had...

Ik ging aan tafel zitten en zag toen dat JAck en Elisa er nog niet waren. Onzeker glimlachte ik naar Sharon en was bvang dat ze me nu haatte.
Ron keek nors om.
"Ginny, wat nu weer? !" vroeg hij nors. "Is het dan zo erg dat ik honger heb? ! Ik zie niet in wat daar zo erg aan is !"
Fred grijnsde.
Jack knikte en ging bij Elisa liggen en begon haar te kussen.

Ik keek glimlachend naar iedereen en deed teken.
"Begin maar met eten hoor.", zei ik, "Als je honger hebt tenminste. Wie nog geen honger heeft kan altijd Sanya roepen wanner ie wel honger heeft. Jullie kunnen eten wanneer jullie willen."
Ik keek nog eens naar iedereen aan de tafel en hoorde lis roepen.
"Lis!", riep ik, "Laat Elisa en Jack doen! Ze zullen wel komen als ze honger hebben. Er zijn trouwens genoeg andere mensen die je kan irriteren nu!"
George keek Alex superblij aan en liep mee naar beneden. Toen hij in de eetkamer aankwam ging hij meteen op een plek zitten en begon zijn bord op te scheppen.
"Oh ik heb supergrote honger!", zei hij en keek naar al het eten, "Hmm ik zie veel lekkers. Ron niet te veel eten! Anders ontplof je!"
Hij lachtte en keek Ron aan.

''Twee...!'' tel ik door, om dan om te kijken naar de eetkamer.
De wieltjes in m'n hoofd draaien op volle toeren.
Als ik ze nu met rust laat en ze LATER als ze denken dat het veilig is irriteer... beter resultaat...
Ik kakel en loop terug naar de eetkamer, om mijn hoofd om de deur daar te steken.
''Goed punt, Leen!'' zeg ik met een grijns. ''Daarboven zijn twee... hier beneden zoveel meer... Hehehehe.''
Ik kuch, om terug naar mijn stoel terug te lopen en erin neer te ploffen. Dan grijns ik naar Ginny en Ron, waarvan ik allang heb gezien dat Ginny zich doodirriteert.
''Hehe, George heeft gelijk, Ronnie.''
Ik noem Ron expres zo, terwijl m'n ogen stralen van onderdrukte pret.
''Wat zou 't een zooitje worden als je ontplofte!''
Ik kakel.

Alex gaf George grijnzend een por met haar elleboog.
Ron was knalrood geworden, maar hij had te veel honger om de keuken uit te lopen. Zonder iemand aan te kijken of iets te zeggen, schepte hij eten op zijn bord en negeerde iedereen in de keuken terwijl hij naar zijn bord staarde. Hij begon te eten.
Ik keek een beetje onzeker rond en schepte toen ook maar wat eten op en begon te eten.
"heeft iemand iets van HErmelien gehoord ?" vroeg ik.
Fred keek grijnzend naar Ron.
Jack ging met zin handen onder Elisa's shirt.

Ik genoot heel erg.
''Dat voelt lekker''
Zei ik toen tegen hem.
''Ik hou zielsveel van je''
Ik trok zijn broek uit.
''ik wil je nooit meer kwijt.''
Harry schepte ook een beetje eten op. Hij had niet veel honger.

Ik haal mijn schouders op en schep ook maar op.
Dan zwaai ik met mijn lepel, lichtelijk school-achtig.
''Ik heb sowieso niks van je zus gehoord, Ansel,'' zeg ik en kijk dan een beetje scheel omlaag naar mijn lepel, die ik heb laten vallen. Per ongeluk, natuurlijk.
''Huh... verdraaide lepel.''
Ik duik onder de tafel, pak hem op en duik weer op.
''Zoveel heb ik dan ook niet met Hermelien,'' mompel ik als ik weer ga zitten. ''Ze is aardig en cool, maar ik ben... iets te gek-doenerig naar haar zin, heb ik 't idee. Maar ik ben ik en daarmee basta!''
Ik zwaai met mijn lepel alsof 't een zwaard is. Al snel vliegt ie weer door de lucht, nu heel wat verder dan eerst.
''...Oeps.''
In de loop naar mijn lepel kijk ik even snel op Harry's bord, om zijn lepel te jatten en nog een kwak op zijn bord te doen.
''Zo. Je bent nog in de groei, Harry!'' grijns ik, om verder naar mijn lepel te lopen en hem op te pakken. Dan draai ik me om naar de rest.
''Hoe moet 't ook met de wereld, hè? Zomaar vliegende lepels...'' ik hup terug naar mijn stoel.

"Jammer !" zei ik en zuchtte. Ik nam mijn eigen lepel en begon wat met mijn eten te spelen, niet echt zin om te gaan eten.
"Misschien !" zei ik glimlachend. Ik schudde lachend mijn hoofd toen ze haar lepel weg liet vliegen.
"Lisette tochn weet je dan niet dat het niet netjes is om met je eten te spelen? ! Of mensen aanvallen met een vliegende lepel !"
Ron had zijn eten opgegeten, mompelde wat en verliet toen de kamer. Zijn oren waren net zo rood als zijn haren.
Jack glimlachte naar Elisa en gaf haar een kus. Daarna begon hij haar broek los te maken en uit te trekkne.

Ik deed de rest van mijn en jack zijn kleren uit.
''Kom hier''
Zei ik plagend.
Ik trok hem op me.
Harry schroop de schep eten die Lis op zijn bord had geschrept naar het rand van de bord en begon het kleine beetje dat hij had opgeschrept op te eten.
''Het was erg lekker Leen''
Zei hij toen hij dat kleine beetje op had.

Ik schudt mijn hoofd naar An.
''Ik speelde niet met mijn eten, maar met mijn lepel! En ik viel niemand aan met vliegende lepels! Het ding vloog uit mijn hand - ik was toevallig in de buurt! En, er is niemand dood. Dus hah.''
Ik knik, neem een hap, kauw, slik en kijk weer naar Harry's bord.
''Harry! Eet je bord leeg of ik ga je voeren! Snappie? Een jongen in de groei als jij moet goed eten, ook al heb je geen honger, zoals jij. Oi... Ron, 't was een grapje!''

Ik genoot heel erg.
''Dit voeld zo lekker''
Ik was helemaal ontspanne.
Harry keek Lis aan.
''Ik heb genoeg gegeten.''
Hij stond op en liep naar Ron.
''Ron mag ik bij jou op kamer''

''Na zo'n pietsiebeetje?'' piep ik in antwoord op Harry. ''Dude! Door jou eet ik nu keiweinig!''
Ik hups van mijn stoel af, neem een hap, om achter het duo aan te lopen.
''Harry! Als je non-familielid streepje vriend moet ik zorgen dat je goed eet! Zo'n pietsiebeetje kan je niet goed eten noemen! Je bent al kei-mager - o, sheesj, ik begin als mevrouw Wemel te klinken!''
Ik gil dramatisch en hup op en neer om dat vreselijke mevrouw-Memel-achtige van me af te schudden.
''Nooooooooooo! Ik ben ik! Oké! Dit doe ik over! Totaal Lis-achtig!''
Ik kap met hupsen en trek een serieus gezicht.
''Harry. Eet meer of ik vermoordt je in je slaap.''
Hehehehe. Eens kijken hoe ie daarop reageert! Hihi.

Ik genoot heel erg.
''Ik wil je nooit meer kwijt''
Ik streelde Jack zijn buik.
Harry keek Lis aan.
''Lisette ik heb genoeg gehad.''
Zei hij tegen haar.
''Als ik niet meer hoef dan neem ik ook niets meer''

''Gats... je bent te koppig,'' grijns ik, om te zwaaien naar allebei en terug te lopen naar de eetkamer en in mijn stoel te ploffen.
''Ik heb een nieuwtje: ik ga Harry in z'n slaap vermoorden,'' zeg ik dan in een droog toontje, alsof ik over het weer praat. Dan kakel ik.
''Met een kussengevecht, of ik gooi een hele erge krassende cd in een cd-rom speler! Oh! Of ik doe jeukpoeder in z'n sokken!'' mompel ik bedenksels met een enorme grijns en glinsterende oogjes.
''Mwuhahahahaha!'' laat ik er een maniakele evile lach eruit, om dan droog een hap te nemen.
''Hmm! Lekker hoor, Leen!''

Ik trok een wenkbrauw op.
"Lisette, laat Harry met rust of ik ga bij hem op de kamer slapen !" zei op hetzelfde dreigende toontje als zij juist deed.
Ron was naar zijn kamer gegaan.
Alex keek grijnzend naar Lis en knikte toen naar Leen.
"Ja, het eten is echt heel lekker !" zei ze vrolijk.
Ik knikte ook.

Ik keek glimlachend naar iedereen.
"Je moet mij geen complimenten geven. Dit is het werk van Sanya!", zei ik, "Zij heeft al het lekkers klaargemaakt."
Ik had men bord volgeschept en was nog vollop aan het eten. Toen ik gedaan had stond ik recht liep naar 1 van de kastjes die naast de tafel stonden.
"Hebben jullie nog plaats voor wat taart?", vroeg ik terwijl ik me omdraaide met een supergrote en lekker uitziende taart, "Er is genoeg voor iedereen!"
Ik keek even naar Ron en dan zette ik de taart op tafel. Ik liep naar Fred en knuffelde hem.

Ik knuffelde Jack.
''Ik ga naar beneden toe''
Zei ik tegen hem.
''Tot zo''
Ik liep naar beneden naar aangekleed te zijn.
''Hoi''
Zei ik tegen de anderen.

Ik steek mijn tong uit naar An en neem weer een hap, die ik snel doorslik.
''Oeh, wat ben ik bang! JIJ krijgt dan geen slaap meer, en JIJ wordt vermoordt door je ouders PLUS pleegouders als ze d'r achter komen, hè! Denk daaraan...''
Ik knik en neem weer een hap, die ik OOK snel doorslik.
''Goed, Leen. Ik bedank Sanya wel,'' zeg ik dan, om me tegen het plafond te keren.
''BEDANKT VOOR HET LEKKERE ETEN, SANYA!'' brul ik, om rustig achterover te leunen.
''Oh. Ron zal willen weten over die taart, hè? Die's alweer totaal foetsie... We plaagden 'm alleen maar...! OI! RON! ER IS OOK NOG TAART EN IK BEN AARDIG GENOEG DAT TE MELDEN!''
Ik verslik me in een hapje eten en red mezelf het leven door mijn hoofd achterover te houden en mijn luchtpijp open, zonder te slikken en het stukje dat me bijna had vermoord eruit te vissen.
''Ik had beter moeten kauwen en niet zo moeten schreeuwen onder het eten...'' mompel ik als ik het ding naast mijn bord heb gelegd.

ik zag wat er gebeurde.
''Beter kauwen lis''
Zei ik toen.
''Dan gebeurt dat ook niet''
Ik ging aan tafel zitten maar had geen honger.
Harry liep naar Ron toe.
''Alles goed''

"Of minder praten !" zei ik tegen haar. "Dan zou het hier in ieder geval een stuk rustiger zijn !" voegde ik er plagend aan toe.
Ron keek Harry aan en haalde zijns chouders op.
"Waarom niet ?" vroeg hij een beetje nors.
"Hmm taart !"
Jack kleedde zich aan en kwam ook beneden aan. Hij ging ook aan tafel zitten en keek om zic hheen.
Fred gaf Leen een kus.
"Ik heb wel zin in taart !"

Ik nam toch een stukje taart.
''Hmmm lekkere taart''
Zei ik toen vrolijk.
Harry keek Ron aan.
''Als alles goed is waarom reageer je dan nors''
Vroeg hij aan Ron.
''Kom je mee taart halen''
Vroeg hij toen.